دوباره نشسته ام ...

روی لبه دیواری  که از همه دنیا جامانده ام  ، دوباره نشسته ام  ،

ونگاهم را به منظره ای دور میپیچم...

به راستی که جا مانده ام و یا که رد شدم ؟

نمیدانم !

من فقط به جایی دور خیره مانده ام ،

به جایی دورتر از الان ،

 و شاید به دوری  روز مرگ ستاره ای که هزاران سال پیش  در فاصله هزار کهکشانی ما مرده است ....