هدیهنوشت ...

هدیهنوشت اصلا چیه ؟ کلمه ایه که من ابداعش کردم یعنی همون  نامه فدایت شومی که روی کادو ها و کارت پستال ها می نوسیم ... به نظر من که هدیهنوشت ها خیلی مهم تر از خود هدیه هستن ... مخصوصا که ادم خودش بنویستشون ... من میخوام برای دوتا از دوستای صمیمی کلاس زبانم  به مناسبت تولدشون یک  هدیه  با هدیهنوشت روش ( به قلم خودم !!) هدیه بدم  ...  میدونید تولد یکیشون فروردین بود  که گذشت و یکیشون هم تولدش خرداده که هنوز نیومده .. اما به نظر من اصلا مهم نیست که کی تولد ادماست هر وقت که ادم فکر میکنه لازمه واسه خوب شدن حال خودش و دوستاش  کاری بکنه خیلی جالبه که کادوی تولدشون رو حتی یک فصل زود تر یا شاید سه فصل دیر تر هدیه بده !! اصلنم  اشکالی نداره .. به نظر من اصلا کاغذ کادو هم نمی خواد ... خیلی ساده  در حد خریدن یک کتاب یا روان نویس ... کلا برای من که اینطوریه  زمان و هدیه تولد مهم نیست مهم اینکه وقتی فکر میکنی  دلت برای دوستات تنگ شده  یک کادو رو به بهانه ای بهش هدیه بدی من که حالم خوب میشه با این کار ... همیشه نباید روتین بود ... تکراری بودن روز تولد هم یک وقتایی مزخرفه  ... من عشق  اینم که برای کاغذ کادو  از کاغذ استفاده نکنم  مثلا نخ یا پارچه جالب تره یا حتی روزنامه .. خیلی ادم میتونه در این زمینه خلاقیت نشون بده ... مگه همیشه ادم باید تا اخرین لحظه در  شور و اشتیاق دانستن چیستی داخل کاغذ کادو باشه ؟ یا اینکه طرفی که هدیه برده در اضطراب اینکه خدایا نفهمه کادوم چیه!!  ... یک بار هم بیاید خیال خودمون و طرف مقابل رو راحت کنیم ... هدیه  من چیز قابل داری نیست به همین خاطر دوست دارم ساده باشه  و ساده هدیش بدم ... اونم در وقت اضافه  و یا داخل رخت کن قبل از شروع بازی .... فکر می کنم ادم حتما نباید خیلی کار شاقی بکنه تا متفاوت به نظر بیاد همین کارای ساده خندیدن های اسون  گریه های بی دلیل دلتنگی های یکهویی همش میتونه  یک کار متفاوت و شروعی برای خلاقیت و تغیر باشه ... بیاید روتین نباشیم ....
توی پست های بعدی درمورد هدیهنوشت هام بیشتر بهتون میگم ....