می دونید گاهی از زمان و برنامه هایم جا می مونم ... امروزم می شه دیروز .. همان دیروزی که ننوشتم .. یا همان دیروزی که نوبت من بود تا ظرف ها را بشورم و نشستم ... می دونید نمی دونم وقتی ادم عقب می مونه با چه سرعتی باید بدوئه تا دوباره برسه به نقطه سر خط....
دیروز ننوشتم چون مقوله حرص در اری به نام امتحان منو اسیر خودش کرده بود .. درس خوبه اما امتحان و کنکور مسخرست ....
ولی امروز می نویسم که ننوشتن هم مثل نماز، قضا داره هر وقتی ننوشتیم باید قضاش رو در اولین فرصت بجا آوریم و بگیم استغفرااله ....توبه کنیم و دوباره به خداوندِ قلم، قول دهیم که دیگه تا حد ممکن بنویسیم...
خوندمش
به نظرم اینجوری بهتره:
ولی امروز می نویسم که ننوشتن هم مثل نماز، قضا داره هر وقتی ننوشتیم باید قضاش رو در اولین فرصت بجا آوریم و بگیم استغفرااله ....توبه کنیم و دوباره به خداوندِ قلم، قول دهیم که دیگه تا حد ممکن بنویسیم...